Teken? Natuurlijk weg ermee!
- Geplaatst op
- Door Bert Bouwland
- Geplaatst in gezondheid, ongedierte, producten in de picture
Teken lijken op kleine platte spinnetjes. Ze kunnen ongemerkt mens en dier als gastheer gebruiken om zich te voeden met bloed. Dit kan vervelende gevolgen hebben zoals de ziekte van Lyme bij mensen. Bescherm daarom ook je hond en kat goed met bijvoorbeeld de natuurlijke producten van Menforsan of een van de andere natuurlijke beschermingsmiddelen tegen vlooien en teken!
Teken
Teken komen in het hele land voor. Ze lijken op kleine platte spinnetjes. Ze behoren dan ook tot de spinachtigen. Teken voeden zich met het bloed van dieren of soms van mensen. Teken kunnen ongemerkt uren en zelfs dagen op het lichaam zitten en zich volzuigen met bloed. In de meeste gevallen zijn tekenbeten onschuldig. Teken kunnen namelijk besmet zijn met een bacterie en daarom is het belangrijk dat teken zo snel mogelijk verwijderd worden. De bacterie genaamd Borrelia kan de ziekte van Lyme overdragen. Daarom moeten teken zo snel mogelijk verwijderd worden. In Nederland wordt de Borrelia bacterie die de ziekte van Lyme kan veroorzaken hoofdzakelijk overgebracht door de schapenteek. Een schapenteek leeft ongeveer 3-4 jaar, afhankelijk van het klimaat.
Het leven van een teek
Teken komen in het hele land voor in bossen, duinen, heidegebieden, beschutte weilanden, parken en tuinen. Ze zitten vooral in hoog gras of tussen dode bladeren, het liefst bij bomen of struiken. Van daaruit stappen ze over op passerende dieren, maar ook op mensen. Teken vallen niet uit bomen. Zitten ze eenmaal op een gastheer, dan zoeken ze een geschikte plek om zich vast te bijten in de huid om zich te voeden. Bij mensen zijn dat vooral de liezen, knieholtes, oksels, bilspleet, randen van uw ondergoed, achter de oren en rond de haargrens in de nek (vooral bij kinderen). Als teken bijten zijn ze heel klein en moeilijk te zien. Door het zuigen van bloed zwellen teken op tot een bruin of grijs bolletje ter grootte van een erwt.
De 4 levensstadia van een teek
Het leven van een teek bestaat uit 4 stadia; ei, larve, nimf en volwassen teek. De levensfase van de eitjes is passief en deze voeden zich dus niet. Elk volgend stadium voedt zich slechts eenmalig, en ondergaat daarna een rustperiode waarin het volgende stadium ontstaat. De volwassen mannetjes en vrouwtjes paren. De paring vindt meestal plaats op de gastheer. Na de paring zuigt het vrouwtje zich vol met bloed en zwelt haar lichaam zichtbaar op. Als ze volgezogen is laat ze zich op de grond vallen. Het vrouwtje heeft het bloed nodig voor de ontwikkeling van de eitjes. Als de eieren rijp zijn, legt het vrouwtje deze op de bodem, waarna zij sterft. Ze legt 1000 tot 2000 eieren. De eieren worden in de herfst gelegd. Mannetjes kunnen meerdere keren paren en hebben geen bloed nodig en zullen dus ook niet bijten. In het volgende voorjaar komen de larven uit, die zich voeden op kleine knaagdieren (muizen) en vogels. Aan het einde van de zomer vervellen de larven tot nimfen, die in winterrust gaan. In het volgende jaar voeden de actieve nimfen zich op een grote variatie aan zoogdieren en vogels. Aan het einde van de zomer vervelt de nimf tot volwassen teek (mannetje of vrouwtje). De volwassen teken gaan in het volgend voorjaar op zoek naar een gastheer, meestal een grote grazer zoals ree, hert of wild zwijn, maar ook schapen, runderen en paarden kunnen als voedselbron dienen.
Hoe ziet een teek eruit?
Een teek is erg klein, slechts 1 tot 3 millimeter. Teken zijn makkelijk over het hoofd te zien. Als een teek je heeft gebeten, lijkt het of er een zwart puntje op je huid zit. Door het opzuigen van bloed zwellen teken na een paar dagen op tot een bruin of grijs bolletje ter grootte van een erwt.
Wanneer zijn er teken?
Teken zijn er het hele jaar en worden actief zodra de temperatuur boven de 5 tot 10 °C komt. De meeste teken bijten in de periode van maart tot en met oktober.
Teken en Lyme bacterie
De hoeveelheid besmette teken varieert erg per gebied, het soort begroeiing, het aantal (knaag)dieren dat besmet is en de dichtheid van de teken. In Nederland is gemiddeld één op de vijf teken (20%) besmet met de Lyme bacterie. Wel zijn er grote verschillen: op een enkele plaats is de helft van de teken besmet, op andere bijna geen. Op de tekenradar kun je zien hoe het met de tekenverwachting in jou regio is gesteld.
Hoe verwijder ik een teek?
Zorg dat je de teek verwijdert met iets waarmee je de kop van de teek goed kunt vastpakken. Bijvoorbeeld met een puntige pincet of een zogenaamde tekentang. Verwijder vooral de teek zo snel mogelijk. Ontsmet het beetwondje (nadat je de teek hebt verwijderd) met 70% alcohol of jodium. Schrijf de datum en de plaats op het lichaam waar je gebeten bent op.
De gevaren van teken
De ziekte van Lyme is een infectieziekte die door de Lyme bacterie (Borrelia burgdorferi) wordt veroorzaakt. Teken kunnen de ziekte van Lyme overdragen als ze zelf besmet zijn met de Lyme bacterie. Als de teek zich vol zuigt met bloed, kunnen Lyme bacteriën via het speeksel van de teek in zijn gastheer komen. De teek draagt de bacterie niet meteen over nadat hij zich vastbijt. Als de bacterie wel in je lichaam komt, kun je de ziekte van Lyme krijgen. Het merendeel van de mensen die gebeten worden door een teek worden niet ziek. De kans op de ziekte van Lyme na een tekenbeet wordt geschat op 1-3%. Hoe eerder de teek wordt verwijderd, hoe kleiner de kans dat de bacterie wordt overgebracht. Als de teek binnen 24 uur op de goede manier verwijderd wordt, is de kans op de ziekte van Lyme nog kleiner, maar niet onmogelijk.
Klachten bij ziekte van Lyme
Een vaak voorkomend signaal van de ziekte van Lyme is een rode ringvormige vlek op de plaats waar de teek heeft gebeten. Soms is er sprake van een blauwachtige of roze vlek. De vlek verschijnt meestal na enkele dagen tot twee weken na de tekenbeet, maar dat kan ook pas na 3 maanden zijn. Het is dus belangrijk de plek van de tekenbeet een aantal maanden goed in de gaten te houden. De vlek wordt binnen een paar dagen een grotere ring. Zo’n ring is typerend voor de ziekte van Lyme. Uiteindelijk verdwijnt de ring vanzelf. Dit hoeft niet te betekenen dat de bacterie weg is. De bacterie kan in het lichaam aanwezig blijven en later schade aanrichten. Soms kunnen mensen besmet raken met de bacterie zonder dat ze een rode ring hebben gezien.
Als de bacterie eenmaal in het lichaam zit richt deze zich vooral op zenuwweefsel, gewrichten, de huid en het hart. In eerste instantie zijn de klachten griepaardig van aard of opzwelling van oorlel of tepel en ontstaan meestal binnen 3 maanden na de besmetting.
In de volgende fase kunnen er neurologische, gewrichts-, huid- of hartklachten ontstaan als de ziekte niet tijdig opgemerkt wordt. Men heeft dan te maken met de zogenaamde ‘late Lymeziekte’ . De klachten die iemand krijgt verschilt per per persoon. De meeste aandoeningen zijn aan de zenuwen wat zich uit in pijn aan de zenuwen of uitval van de zenuwen op verschillende plaatsen in het lijf. Voorbeelden hiervan kunnen zijn verlamming van de gezichtsspieren of pijn en krachtsvermindering aan een arm of been. Ook kunnen mensen gewrichtsklachten, huidaandoeningen of hartritmestoornissen krijgen.
De ziekte van Lyme is te behandelen met antibiotica. Hoe eerder de ziekte wordt opgemerkt hoe beter de behandeling zal aanslaan. In een laat stadium kunnen mensen klachten houden na behandeling. Dit kan ook het geval zijn als de Lyme bacterie niet meer aanwezig is. Dit noemt men ook wel het post-Lymeziektesyndroom.
Ozzlesdogfood heeft verschillende natuurlijke middelen om je huisdier te beschermen tegen teken.
Kijk hier voor een FILMPJE over teken.
